Takip ettiğim bloglar arasında, hobi diye takı, kıyafet vs tasarlamaya başlayıp sonra işi ilerleten ve çok da başarılı olan blog yazarları var. İyi, güzel ama bir uğraşı hobi olmaktan çıkıp iş olmaya yönelince, o kadar da eğlenceli olmayan yönleriyle de uğraşmak gerekiyor. Sonra, "ölçek ekonomisi" diye bir kavram var. Eğer günde bir ürün satışı yapıyorsanız, bu her gün o ürünü kargoya vermek için onca yol tepmeniz gerektiği anlamına da gelir. O yolu bir ürün için de katedeceksiniz, on ürün için de. Yolda geçirdiğiniz zaman, ulaşım için yaptığınız masraf, bunların hepsi birer sabit maliyet. Bir yerine on ürüne bölündüğü zaman maliyetler ciddi ölçüde düşecek. Paketleme bir başka örnek mesela. On ürünü paketlemek için gerekli zaman, bir ürünü paketlemek için gerekli zamanın on katı olmayacak, daha kısa olacak. Sonuçta, her iş gibi bu işe de zaman ve emek harcamak lazım. Sabretmek, yılmamak lazım.
İşte ben bu düşünceler içindeyken, New York Times'da Etsy üzerinden satış yaparak çok başarılı olan, hatta öyle ki düzenli işlerinden ayrılacak kadar iş yoğunluğuna ulaşan ve bu arada, yıllık 100 bin doların üstünde kazanç sağlayan kişileri konu eden bir makaleye rastladım. İlginç bir yazı. Amerika'da özellikle ekonomik kriz dolayısıyla işlerinden olan kadınlar arasında etsy ve benzeri kanalları kullanarak evde iş yapan bir kitlenin ortaya çıktığını anlatıyor. Evet, etsy'den büyük para kazananlar var, mesela Yokoo Gibran bunlardan biri, ama düzenli işinde çalışırken sarfettiğinden çok daha fazla emek veriyormuş etsy'de sattığı ürünlerine. Ve yılda 140 bin dolardan fazla kazanıyormuş! Günde 13 saat örgü örüyormuş. Yazıdan çıkan bir önemli ders şu: Bu yeni ortamda sadece çalışmak yetmiyor. Tasarım, iletişim de çok önemli. Bloglarda, web sitelerinde ürünlerini tanıtmak, müşterilerle birebir temas, bunlar çok zaman ve efor isteyen şeyler ve aslında işin bir parçası olmalarına rağmen pek göze çarpmıyorlar. Yazıda sözü edilen bir karı-koca kendilerini öyle bir kaptırmışlar ki, sabah akşam, hobi diye başlayıp bütün hayatlarını kaplayan işlerini düşünüyorlarmış. Bıkkınlık ve bezginliğe düşmemek, kendini tüketmemek için arada bir mola vermek, özel hayatla iş arasındaki sınırı çizebilmek çok önemli. Öte yandan, herkes bu kadar başarılı olamıyor tabii. Etsy'ye karşı eleştiriler de yok değil. Bu eleştirilerden önemli bulduğum birisi, Etsy'nin aslında kadınlara bir hayal sunduğunu ileri sürüyor. Bu hayal, kadınların erkek-egemenliğindeki iş ortamlarından çıkmalarını ve ev ortamında el emekleriyle ürettiklerini satarak güzel bir hayata erişebileceklerini savunan feminist söylemin hayali.
tutkuyla yapılan işlere aşığım.ancak tutku ile laylaylomu ayırmak lazım.birşey para kazanmak için yapıldığında hobi olmaktan çıkar.o zaman farklı hesap kitaplar yapmak gerekir.ve şuna çok inanıyorum ki girişimcilik başka bir ticari zeka gerektirir.girişimciliıe soyunursanız yaptığınız işi iyi yapmanız yetmeyecektir.
YanıtlaSilValla ne güzel yazmışsın canım ama manyak dolu sardılar bize kuzum ya sanki arasalar yatlar katlar alıyor inan can sıkıcı durumlar bunlar :(
YanıtlaSilyazınızı çok beğendim ve bilgilendirici buldum.
YanıtlaSilgerçekten yaptıklarımız hobi olmaktan çıkıp iş olduğunda farklı bir pencere açılıyor ve çok daha fazla efor sarfetmemiz gerekiyor.paketleme için kullanacağım uygun malzemeleri bulmak için günlerce aradığımı bilirim.
bazen keşke sadece ben tasarımlarımı yapsam ve benim adıma paketleyen,kargolayan müşterilerle iletişim kuran tanıtan biri olsa diyorum.
bu şu an için çok ütopik bir durum benim için. fakat ilerde neden olmasın değil mi Coşkun bey?
Çok doğru tespitler ve yanısıra motive edici bir yazı olmuş..En azından sadece tüketici bir toplum olmaktan çıkıp üretmek adına girişimlerde bulunmamız bile güzel diye düşünüyorum.Evet zahmetli ve emek isteyen yanları olabilir ve fakat bu ikisini sarfetmeden başarı gelmiyor malesef..
YanıtlaSilMgntwmn, katılıyorum. Çalışmak başka, girişimcilik bambaşka bir şey. İngiliz televizyonlarında zarar eden işletmeleri inceleyen birkaç reality show var, biri ünlü şef Gordon Ramsay'in restoranlara yönelik programı. Bazen gittiği restoranların yemekleri felaket olabiliyor, o ayrı bir konu ama birkaç bölümde restoranın yemekleri çok güzel, kullandıkları malzeme çok kaliteli, ama mekan yine de zarar ediyordu. İşte o zaman işletmecilik devreye giriyor. Yorumunla belki doğrudan alakalı değil ama aklıma geldi, yazayım dedim.
YanıtlaSilStil Direktörü, hiç böyle şeylere kafayı takmayın. Hatta gidin valiliklerde ev hanımlarına vs yönelik krediler var, onlardan falan alın, çatır çatır işinizi yapın.
Kapkara Camdan Kelebek, hiç de ütopik değil. Büyük düşünmezseniz küçük hedeflere de ulaşamazsınız.
Duygu, benim bundan dört beş yıl önce bir ebayde satış tecrübem olmuştu. Gerçi başarısız oldu, o ayrı hikaye, ama o kadar çok şey öğrendim ki, artık online olsun dört duvar arasında bir mağaza olsun, bir ürün alırken kendimi satıcının yerine koyabiliyorum ve satın alma tercihlerimi çok daha doğru yapabiliyorum.
3 yıl gerçek anlamda dükkan işlettim, 2 aydır Etsyde aktif satış yapıyorum ve diyebiliyorum ki, keşke dükkan açacağıma o zaman Etsyde başlasaydım. Geç bile kalmışım. Elimdekileri yokedeyim diye başladım ben de, blog üzerinden de çok güzel satış yapıyorum. Fakat benimki de hobi olmaktan çıktı. Oda kalkmış gidiyor, basacak yer yok. Arada günlük işleri yapıyorum ve çok sıkıyor beni bu işler. Sadece ve sadece rahat çalışmak istiyorum. birçok Etsyli arkadaşım var, eşiyle birlikte çalışıyor. Üretim kısmını bayan, bilgisayara yükleme, tanıtım yazısı, detayı vs... satış takibi ve gönderimi kısmını eşi yapıyor. Bu şekilde istikrarlı çalışıp ev alan dostlarım var. Güzel gerçekten de... Şu da var ki, Amerika ve Avrupada homemade üretime verilen değer çok fazla, fazla yanlış kelime aslında, "çok yerinde" demeliyim.
YanıtlaSilŞu da var ki sadece tasarlamak, üretmek yetmiyor. Etsy çok vaktimi alıyor diyenlere şaşrdım, yaptın,dükkana koydun, satılırsa yollarsın. Öyle değil işte, her duyuruyu, promosyonu takip etmek, aktivitelere katılıp dikkat çekmek için gerçekten ben de Etsyde çok vaktimi harcıyorum. Bu arada İngilicem de kursa gitmiş kadar gelişti. Henüz konuşamıyorsam da şakır şakır yazabiliyorum.
Sevgiler
Sibel
Sibel hanım,
YanıtlaSilBen de zamanında ebay'de satış yapmaya çalışmış biri olarak şunu ekleyeyim, Etsy konusunda yazdığım bu iki yazı bana satış mecrasının önemini gösterdi. Yani ürünlerinizin ne kadar kaliteli olduğunun yanısıra onları nerede, kimlere, nasıl sunduğunuz da önemli. Ebay ve gittigidiyor'da o kadar çok ürün, o kadar çok satıcı var ki, herkes en ucuzunun peşinde. Oysa Etsy'de, daha siteye girer girmez, el emeğine, tasarıma ve estetiğe önem verilen bir ortam olduğunu anlıyorsunuz.
Ankaralılar bilir, Atatürk Kültür Merkezi'nde her yıl birkaç kez, "el sanatları" "hediyelik eşya" "ülkeler" gibi başlıklar altında fuarlar düzenlenir. Yurtdışından ürün getirip satan bir sürü satıcı olur. Ama birkaç fuara gittikten sonra genelde hep aynı satıcıların geldiğini anlarsınız. Her ülkenin, yörenin ürünleri de bellidir. Hindistan'dan tütsü, renkli örtüler, İran'dan minyatürler, işlemeli kutular, Mısır'dan papirüs, sedef kakmalı ürünler, Rusya'dan kehribar, kürk şapkalar vs. Bu yıl Moğolistan'dan gelen birkaç kişinin açtığı bir tezgaha gözüm ilişti. %100 kaşmir kazak getirmişler, satmaya çalışıyorlar. 100 lira fiyat istiyorlar. Aslında kaşmir bir kazak için çok uygun bir fiyat, ama hemen yan tarafta 10 liraya Çin malı akrilik kazakların satıldığı bir ortamda bu ürünün satılmasının mümkün olmayacağını o an idrak ettim.
Son olarak, bir noktayı daha çok güzel ifade etmişsiniz. Ürünü tasarlamak, hazırlamak, fotoğraflayıp internette satışa sunmak artık yetmiyor. Moda ve tasarım bloglarına girip yorum yapmak, aktivitelere katılmak, emaillere cevap vermek vs de çok önemli. Sonuçta büyük büyük firmaların satış ve pazarlama, reklam ve tanıtım bölümlerinin olması boşuna değil. Satmak istediğiniz ürünün adedi bir de olsa bin de olsa bazı şeyler değişmiyor.
Etsy maceranızda başarılar, Coşkun